పింగళి ప్రతిభ ఈ పాట సాహిత్యంలో ప్రతిబింబిస్తుంది. తోబుట్టువులను వర్ణిస్తూ వారి వయసుల వరుసక్రమంలో శశిరేఖ తల్లిదండ్రులైన రేవతీ బలరాములను, తరువాత పినతల్లిదండ్రులైన రుక్మిణీ శ్రీకృష్ణులను, తరువాత మేనత్త సుభద్రాదేవిని వర్ణిసారు. విశేషంగా ప్రధాన పాత్రల పరిచయంతో పాటు వారి స్వభావాలు, ప్రవృత్తులు – అడుగకనే వరములిచ్చు బలరామదేవులు, సకల సౌభాగ్యవతి రేవతీదేవి, అఖిల మహిమలు గల కృష్ణపరమాత్ములు, శ్రీ కళలు విలసిల్లు రుక్మిణీదేవి (మరి లక్ష్మీదేవి అంశ కదా), ఘనవీరమాతయగు సుభద్రాదేవి వంటి వర్ణనలు సాహిత్యపరంగా వెల్లడించి రచయిత చిత్రానికి అద్భుతమైన నాందీ ప్రస్తావన చేసారు.
పింగళి వారు నిఘంటువులో లేని కొత్త తెలుగు పదాలను పాటలలో, సంభాషణలలో చమత్కారంగా, నిరాఘాటంగా సృష్టిస్తారు. దీనికి ముందు వచ్చిన పాతాళ భైరవిలో ‘చేయరా’ ను ‘శాయరా’ (ధైర్యం శాయరా) అన్నారు. అలాగే ఈ పాటలో ‘చేయగను’ అన్న అర్థంలో ‘శాయగను’ అన్నారు. పొంగిపోవడాన్ని ‘మురియా’ అన్నారు. అంటే మురిసిపోయాడు అని. ఈ పదప్రయోగాలు సన్నివేశానికి అనుగుణంగా, సందర్భోచితంగా ప్రేక్షకశ్రోతలకు వినోదాన్ని, ఆనందాన్ని కలిగిస్తాయి. ఘంటసాల మాస్టారు ఈ పాటను దేశ్, తిలక్ కామోద్ రాగాల ఆధారంగా బాణీ కట్టగా ఎం.ఎల్.వసంతకుమారి, బృందం గానం చేశారు.
చిత్రంలోని ముఖ్యపాత్రలన్నీ ఈ పాటలో పరిచయం అయిపోతాయి. అది దర్శకుని (కె.వి. రెడ్డి గారు) ప్రతిభ. ఈ సన్నివేశం లో మనకు కనిపించేవారు గుమ్మడి (బలరాముడు), ఛాయాదేవి (రేవతీదేవి), ఎన్.టి.ఆర్. (శ్రీకృష్ణుడు), సంధ్య (రుక్మిణీదేవి), ఋష్యేంద్రమణి (సుభద్ర), బేబి సరస్వతి (చిన్నారి శశిరేఖ), మాస్టర్ ఆనంద్ (చిన్నారి అభిమన్యుడు) మొదలగువారే కాక ఉపపాత్రధారులు కూడ కనిపిస్తారు.
కృతజ్ఞతలు: ఘంటసాల మాస్టారు పాడిన పాటల, పద్యాల, శ్లోకాల, వెరసి సమగ్ర రచనల సాహిత్యాన్ని అకుంఠిత దీక్షతో సేకరించి, "శతాబ్ది గాయకుడు ఘంటసాల" అను పుస్తకంలో ప్రచురించి, మాస్టారి అభిమానుల కోసం నా బ్లాగులో ఉపయోగించడానికి అనుమతించిన శ్రీయుతులు చల్లా సుబ్బారాయుడు గారికి శతకోటి ధన్యవాదాలు. ఈ వ్యాసంపై తమ చక్కని విమర్శలనందించిన డా.కె.వి. రావు గారికి ధన్యవాదములు.
